چرا ؟؟؟
«... از امروز تا روز انتخابات هر کس احساسات مردم را در جهت ایجاد اختلاف به کار گیرد، قطعاً به کشور خیانت کرده است».
دو هفته پیش بود که حضرت امام خامنه ای این جمله را خطاب به روسای دولت و مجلس بیان کردند و همچنین تاکید کردند به جای پرداختن به بحث های بی حاصل، تمامی امکانات و توان خود را برای رسیدگی به مسائل مهم و حیاتی کشور و مخصوصاً مقابله جدی با پدیده گرانی و رفع این مشکل از چرخه معیشتی اقشار کم درآمد و محروم به کار گیرند.
اما دیدیم دیروز در مجلس اتفاقی رخ داد که غم به دل امام نشاند . نشان داد چقدر تنهاست
نشان داد وقتی میگوید من دارم صحنه را میبینم اما چه کنم کسی نمیبینه یعنی چی؟
وای به حال ما...
رییس دو قوه وقتی درک نکنند رهبر جامعه را دیگر وای به حال دیگران
جلسه دیروز یک تکه از پازلی بود که دشمن برای کشور برنامه ریزی کرده بود و چه ناخواسته (خواسته!) دو رییس اصلی کشور آن را کامل کردند.
چراغ سبزهایی که دشمن از جلسه دیروز گرفت اینها بود که تنشها در کشور به مرحلهای بیسابقه رسیده و عملا هیچ فردی در کشور قادر به مدیریت این تنشها و اختلافات نیست و این یعنی تضعیف جایگاه رهبری و مسئولان –بهویژه شخص رئیس جمهور_ اعتنایی به مشکلات کشور ندارند و درگیریهای بین سازمانی و بین جناحی برای آنها چنان مهم است که حاضرند هر اولویت دیگری را پیش پای آن قربانی کنند و این برای دشمن بهترین جای جولان است .
موضوع دیگری که باعث چراغ سبز نشان دادن به دشمن شد این بود که در اثر افشاگریهای پی در پی مسئولان علیه یکدیگر، اعتماد عمومی جامعه به مسئولان به شدت کم شده و در نتیجه اجماع ملی درباره مسائل اصلی کشور کاهش پیدا کرده است. در نتیجه، دشمن اینگونه نتیجهگیری خواهد کرد که توان مقاوت ملی در مقابل فشارها نیز کاهش یافته و همین امر منجر به تشدید بیشتر فشارها علیه کشور خواهد شد.
ارزیابی دشمن با مشاهده صحنههایی شبیه آنچه در جلسه دیروز مجلس دیده شد این است که توان مدیریت بحران نظام که از جمله وابسته به میزان هماهنگی میان دستگاههاست کاهش شدیدی پیدا کرده و در نتیجه سیستم قادر به مدیریت اختلالات اجرایی ناشی از تحریمها و جلوگیری از منتقل شدن آن به مردم نخواهد بود. همین امر خود مشوقی برای افزایش فشارها و تحریمهاست و همچنین احتمالا ارزیابی آمریکاییها با رصد این وضعیت در داخل این خواهد بود که اجزا مختلف نظام که نمیتوانند درباره اختلافات جزئی خود به جمعبندی واحد پس پرده برسند و ناچار از اردوکشی و رسانهای کردن اختلافات میشوند، بنابراین درباره مسائل کلیدی مانند موضوع هستهای هم حتما اجماع ملی در سطح عالی نمیتواند شکل بگیرد و بنابراین مکانیسم تصمیمسازی سطح بالای نظام درباره موضوع هستهای، فشل شده است. این امر، ضربه شدیدی به تلاشهای دیپلماتیک و مذاکراتی برای حل موضوع هستهای خواهد زد.
در این برهه به روشنگری من و تو ای همراه بیشتر نیاز است
اماممان تنهاست نیاز به یاری دارد
ببینیم در این صحنه کجای کار ایستادیم
دیشب دوستی پیام داد : کل یوم عاشورا و کل الارض کرببلا و کلکم حسین .
حسین وار زندگی کنیم
یا حق
رک بگم تحلیلت (اگه بشه اسمش رو تحلیل گذاشت!)بسیار ساده انگارانه و سطحی و بدون علت است.
این نظر رو پاک نکن تا دوستانی که میخونن خوب دقت کنند.