چیزی برای گفتن ندارم این روزها...
اگر نهج البلاغه را باز کنید و خطبه اول آن را بخوانید مخصوصا نهج البلاغه های با ترجمه مرحوم دشتی و یکم بیشتر از یک رو خوانی ساده توجه کنید و به جملات از دیده علمی (مثلا علوم تجربی که تازگی ها به اثبات رسیده توجه کنید) متوجه عمق بیانات امام علی (ع) می شوید. مثلا در خطبه اول آنجاکه در ستایش خداوند یگانه می فرمایند "طبقات فضا را شکافت و اطراف آن را باز کرد و هوای به آسمان و زمین راه یافته را آفرید و در آن آبی روان ساخت..." که اشاره دارد به مراحل پیدایش زمین و دانشمندان امروزه به این نتیجه رسیده اند که اول هوا وجود داشته و آب از اکسیژن و هیدروژن تشکیل شده است و ...(این مثال کوچکی هست که برای تقرب ذهن زدم و اگر مراجعه کنید به نهج البلاغه بیشتر متوجه منظورم میشوید)
این روزها به سفارش یک دوست خطبه های امام علی(ع) و بیانات امام خامنه ای (مد ظله) را میخوانم.
به این نتیجه رسیدم که هرچه علم آدم بیشتر میشه قدرت درک این بیانات هم بالاتر میره ( قصدم یکی کردن این دو شخصیت بزرگ عالم نیست و کسی هم منکر این نیست امام علی (ع) بعد از پیامبر (ص) بزرگترین جایگاه را در محضر حق دارند اما منظورم اینجاست که کسی هم که پیرو این بزرگوار باشد راهی جز نزدیکی به او ندارد همچون امام خامنه ای (مد ظله)).
سعی کنیم مرور کنیم و یاد بگیریم و سرلوحه اعمالمان قرار دهیم .
انشالله همه دوستان این عمل رو توی برنامه هاشون قرار بدن
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پ ن : متشکر از تمام دوستانی که در این ایام مارو همراهی کردن انشالله در شادی های شما جبران کنیم
پ ن ۱: بعد از فوت مادر بزرگم دلم به نوشتن نمیره مخصوصا از وقتی که روی سنگ غسال خونه دیدمش و یا لحظه ای که سره کفن را گرفتم و گذاشتم تو قبر همش خودمو جای اون میبینم واقعا اگر من جای او بودم چه داشتم؟
لا اقل او ۸۰ سال کسی تاره مویش را ندید....
اما من چی...
پ ن ۲: دلم از دسته خودم گرفته ...
پ ن ۳: دیشب گذشتم اما نه ساده ولی...
پ ن ۴: حرفهامو نیمه کاره میگذارم چون متاسفانه برداشتها همیشه اشتباه میشه
یا حق