سخـــــن عشـــــق

شیعیان ما در مورد رابطه ی خویش با خالقشان چه نیکو تامل و درنگ می کنند

بحار الانوار ج 65 ص 154

چند روزیست یک سری مباحث در بین دوستان دارد رواج پیدا میکند به همین دلیل  بر خود واجب دیدم این مطلب را بنویسم.

تشکل ها ، نقشی شبیه به پل ها دارند! تسهیل و تسریع فعالیت ها از طریق تجمیع امکانات و ظرفیت های انسانی ، اجتماعی ، فرهنگی و مادی. انباشته شدن توانمندی های فرد به فرد بر روی یکدیگر ،همچون قطعات جدا جدا و مجزای یک خودرو که در نهایت محصولی خواهند داشت، صاحب حرکت و قدرت و سرعت می شود.

حکایت تشکل ، حکایت پل ، حکایت خودرو یا هر مثال مشابه دیگری است که نقش این جمع شدن وفعالیت نظامند را بیان کند. این وجهِ مشابهت همه ی تشکل ها ، فارغ از معیار های هنجاری و ارزشی است . با این وجود ، تشکلها در این که بر کدام فاصله ها پل می زنند و بر کدام جاده و به سمت و سوی کدام افق سرعت می گیرند، متفاوتند، متفاوت در این که آیا ثمره ی فعالیت تشکیلاتی شان و سمت و سو و بنیان و اصل در سیاست گذاری ها و هدف گذاری هایشان ، تسهیل و تسریع امور برای تامین منافع خویشتن است یا منافع دیگران و یا ...؟!

پاسخ به این سوال، تشکل ها را به طبقات مختلفی تقسیم بندی میکنند. به گونه ای که در صحنه ی واقعیت نیز قابل مشاهده و رصد خواهد بود.

در این میان ، تشکل های ایمانی همت خود را بر این هدف قرار می دهند که پلی باشند میان زمین و آسمان ، و جاده ای باشند از فرش به عرش ملکوت .

تشکل بسیج ، نمادی از این پل زدن هاست.

اجتماعی از اندیشه ها ، احساسات ، معارف ، توانمندی های معنوی و مادی ، در ولوای ولایت و رهبری بی نظیر از همه ی حیث ها و جنبه ها...، همه و همه برای آن است که مسیر رسیدن به کمال آسمانی برای انسانها از طریق و به واسطه ی این راهِ هموار و این مرکبِ توانمند و تیزرو امکان پذیر گردد.  

بسیجی لله است و لله عمل میکند. "لله" بودنی که به برکت آن ، باران منافع و برکات و ثمرات گوناگون بر جامعه بارش می گیرد . به مصداق این آیه شریفه که :

وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُواْ وَاتَّقَواْ لَفَتَحْنَا عَلَیْهِم بَرَکَاتٍ مِّنَ السَّمَاء وَالأَرْضِ

"اگر مردم قریه ها ایمان آورده و پرهیزگاری پیشه کرده بودند، برکات اسمان و زمین را به رویشان می گشودیم"

انشالله ما هم بتوانیم در راه خدا قدمی برداریم ...

یا حق